De Amerikaanse fotografe Linda Connor bezocht de afgelopen decennia plekken van rust en bezinning. India, Mexico, Thailand, Ierland, Peru en Nepal zijn slechts enkele van de vele landen waar ze haar kenmerkende foto´s heeft gemaakt. Eind vorig jaar verscheen bij Chronicle Books een overzichtswerk met daarin een selectie van haar meest tot de verbeelding sprekende foto´s: "Odyssey: The Photographs of Linda Connor".

De in 1944 geboren fotografe heeft een gave: al meer dan dertig jaar weet ze plekken van ongekende sereniteit te ontdekken en die vervolgens vast te leggen. Die zoektocht brengt haar naar vrijwel iedere uithoek van de wereld. Ze heeft in de drie decennia die ze fotografeert, vrijwel ieder continent bezocht. Op haar foto´s zijn beelden te zien waarbij het lastig is om in te schatten waar ze zijn genomen. Ook is het niet eenvoudig om te bepalen wanneer de opnamen zijn gemaakt. Je weet dat de opnamen ergens in de afgelopen dertig jaar gemaakt moeten zijn. Maar zonder deze kennis had je ook kunnen denken dat ze veel eerder zijn gemaakt.

Linda Connor: Mass, St. George's Church, Ethiopië, 2006 uit: Odyssey: The Photographs of Linda Connor

Daarmee kom je tot één van de mogelijke verklaringen van de serene sfeer die de foto´s lijken de omgeven: tijd en plaats lijken niet relevant. De foto´s hebben een zekere vanzelfsprekendheid die niet plaats– of tijdgebonden is. De beelden doen een appèl op een leven dat onze verre voorvaderen moeten hebben gekend. Een leven dat één is met de omgeving en qua tempo volledig synchroon loopt met de omwentelingen van zon, aarde en maan.

Linda Connor: Baobab Tree, Zimbabwe, 1996 uit: Odyssey: The Photographs of Linda Connor

Linda Connor werkt met een groot formaat camera. Hierdoor is ze genoodzaakt om de tijd te nemen voor het maken van haar foto´s. Net als de rituelen die ze vastlegt, is het opstellen en installeren van haar fotocamera, het maken en vervolgens ontwikkelen van haar foto´s ook een soort ritueel. Het kost in verhouding met de moderne camera´s veel meer handelingen en aanzienlijk meer tijd om een opname te maken. Het gevolg is dat je wel meer tijd moet nemen. Het resultaat is op de foto´s goed te zien: een afgewogen compositie en vaak een prachtig licht.

Linda Connor: Boulder, Zimbabwe, 1996 uit: Odyssey: The Photographs of Linda Connor

Deze verbondenheid met tijd en plaats en het onveranderlijke daarvan, wordt nog eens versterkt doordat in het boek foto´s zijn opgenomen van sterrenhemels. Deze zijn gemaakt in de eind negentiende begin twintigste eeuw door het Lick Observatory. Deze opnamen vormen samen met de foto´s van Linda Connor een wonderlijke eenheid. Rust, regelmaat en rituelen vormen de kern van de foto´s in "Odyssey: The Photographs of Linda Connor". De uitwerking is rustgevend. Ongemerkt ga je steeds langzamer bladeren en blijf je langer stilstaan bij foto´s. Je krijgt steeds meer oog voor details. Waarschijnlijk precies wat de fotografe voor ogen had.