Wanneer je het boek openslaat, zie je direct dat je met een bijzondere kunstenaar te maken hebt. In plaats van te beginnen met een obligate inleiding over het leven en werk van de kunstenaar, de ontwikkeling van diens oeuvre en de diverse invloedssferen waaraan hij heeft blootgestaan, begint het boek met een ruime selectie aan beelden alvorens enige woorden te wijden aan de kunstenaar en diens werk. Eerst het beeld dan het woord. Een uitstekende keuze die goed past bij het intuïtieve en meditatieve werk van de Duitsland woonachtige maar in Japan geboren kunstenaar Tatsuhiko Yokoo. Stilte, schoonheid en een vleugje magie.

De schilderijen in het boek roepen beelden op van wolken, wind, heelal, zee en ademen een sfeer van intense rust uit. Het contrast met de wijze waarop Tatsuhiko Yokoo de werken laat ontstaan, kan niet groter zijn. Nadat hij zich in door middel van Zen in een opperste concentratie heeft gebracht, valt hij als het ware de lege doeken aan met verf, kwast en zand. Als in trance bewerkt hij het doek totdat een beeld is ontstaan. Hij danst daarbij als het ware om het doek. De ratio speelt slecht een marginale rol bij de totstandkoming van zijn schilderijen. Veel meer doet de manier van werken denken aan de surrealistische werkwijze van de écriture automatique. Zelf noemt Yokoo het resultaat van zo'n schildersessie Kaze, oftewel wind.

Het formaat van de afbeeldingen in het boek doet geen recht aan de doeken van Yokoo. Dat is de uitgever niet euvel te duiden aangezien de impact van het oog in oog staan met deze vaak grootschalige werken nu eenmaal niet op één pagina te vatten is. Het resultaat is van deze uitbarsting van creativiteit is rust en schoonheid. Een geordende chaos maar niet een ordening die met het verstand is aangebracht maar met het gevoel. Wanneer je de beelden bekijkt, voel je gewoon dat ze kloppen. Een uitgebreide analyse over waarom ze kloppen, is zinloos. Met rationele analyse heb je het verkeerde gereedschap in handen om de essentie van de schilderijen te duiden.

De titels die Yokoo (achteraf!) aan zijn schilderijen geeft, corresponderen met het gevoel dat ze oproepen. Sea God, Cosmos of the Heart, Silence of the Wind passen helemaal bij de eerder genoemde beelden van wolken, wind, heelal en zee. Het boek dat simpelweg en geheel toepasselijk alleen de naam van de kunstenaar als titel heeft, is een genot om te bekijken. De inleidende en verklarende teksten zijn facultatief want ze zijn geenszins noodzakelijk om de kunst van Tatsuhiko Yokoo te kunnen ondergaan.