Welke materiële restsporen blijven er van je aardse bestaan over wanneer je zelf definitief afscheid hebt genomen? Met deze gedachte heeft fotografe Floor Terburg drie interieurs gefotografeerd van huizen die al langere tijd leeg stonden nadat de bewoner was overleden. De bruikbare en (emotioneel) kostbare zaken zijn uit de interieurs verwijderd en wat overblijft, zijn de spullen die alleen voor de vorige bewoners onontbeerlijk waren. Een selectie van deze foto's is gebundeld in het fraaie fotoboek Parafernalia.
Als kind van de jaren zeventig herken ik de (restanten van de)gefotografeerde interieurs als die van leeftijdgenoten van mijn eigen grootouders. De laatste vernieuwing van de interieurs vond ergens plaats in het begin van de tachtiger jaren van de vorige eeuw. Daarna vonden er geen rigoureuze veranderingen meer plaats. Hooguit werd het roestige haakje voor de handdoek tussen de badkamertegels ingeruild voor een nieuwerwets zuignapje. Maar voor de rest bleef alles bij het oude: oranje vloerbedekking, schrootjes en op de kapstok dezelfde vormloze jassen.
In die onveranderlijke interieurs kun je een wanhopige poging van de voormalige bewoners zien om betere tijden vast te houden. De her en der aanwezige foto's in woon- en slaapkamers zijn, te oordelen naar hun verschoten kleuren, minstens dertig jaar oud en getuigen van die betere tijden: er werd op gelachen, gedanst en getrouwd.
De interieurs werden in vele opzichten een tijdscapsule. De tijd had geen vat meer op de spullen waarmee de bewoners zich omringden. Alleen zijzelf, de bewoners, waren onderhevig aan de nukken van de voortschrijdende tijd. Kwalen werden gebreken en gebreken bleken de inleiding van het definitieve afscheid. Ondertussen bleven de spullen onverzettelijk achter op hun oude, vertrouwde plek.
Deze onverzettelijkheid werd pas vebroken nadat de begrafenis had plaatsgevonden en familie, vrienden en bekenden zich over de spullen ontfermden die elders een nieuw leven konden leiden. Wat achterblijft kun je nog het best vergelijken met een karkas dat grotendeels van zijn vlees is ontdaan maar waar je aan de hand van vorm en omvang nog kunt afleiden waar je mee te maken hebt. Dat geldt in zekere zin ook voor de interieurs die Floor Terburg voor de lens heeft gehad: je ziet een schim van het verleden.
Floor Terburg heeft bij het zoeken van de meest passende foto's duidelijk oog gehad voor zowel het visuele plaatje als het verhaal achter de foto's. Met een zorgvuldige belichting en een uitgekiende compositie draagt iedere foto bij aan het verhaal dat ze wil vertellen. Op een respectvolle en ingetogen manier heeft Terburg de materiële echo van een vervlogen leven verbeeld in een bijzonder fraai vormgegeven boek.
Floor Terburg (concept en foto), Sytske van Koeveringe (tekst)Parafernalia
52 bladzijden
Prijs € 35,00
Oplage 100 exemplaren
Verschenen in 2015