Sarah Yoon. Naar de maan
Woensdag 16 maart 2016
Wekelijks vallen er meerdere pakketjes op de deurmat. Bij een zachte plof is die doorgaans voor mijn vrouw en dochter (kleren en dergelijke) en bij een hardere plof is die vaak voor mij (boeken). Aan het openen van zo'n pakketje besteedt mijn achtjarige dochter nauwelijks meer aandacht. Ze weet ondertussen met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid tóch wel wat er in zit. Deze keer ging dat even anders: harde plof, minimale aandacht van mijn dochter, uitpakken en daarna vol-le-di-ge aandacht van dochterlief. Want wat verhulde de verpakking? Een tot 4,5 meter lange uitklapbare kleurplaat met de titel Naar de maan van Sarah Yoon dat zeer onlangs verscheen bij uitgeverij Thoth.

De pret begint al lang voordat de kleurpotloden en -stiften tevoorschijn zijn gehaald. Bij het uitklappen moet eerst uitgebreid worden bestudeerd wat een ongelofelijke lap tekening er ontstaat wanneer je die 4,5 meter volledig uitklapt. We weten nu dat de uitgeklapte tekening de volledige breedte van de keuken beslaat, dat je er een flink deel van de trap mee kunt bedekken en dat ie ook uitstekend dienst kan doen als denkbeeldige rivier in de woonkamer. Let wel: we zijn al ruim een half uur bezig voordat er ook maar enige kleur op de kleurplaat is aangebracht.

Daarna begint het aandachtig bestuderen van de tekeningen. Vliegende walvissen, draken in alle soorten en maten, kauwgombalmachines, boomhutten, inktvissen en luchtkastelen tref je aan wanneer je onderaan begint en langzaam je weg naar boven vervolgt, met als eindbestemming Maan. Ik kan nog niet zeggen wanneer het kleuren wél begint want daar zijn we nog niet aan toegekomen. Ik schrijf nu wel 'we' maar toen ik met kleurpotloden in de aanslag een beginnetje wilde maken, keek mijn dochter me afkeurend aan. Nee, dat was toch zeker niet de bedoeling. Die 4,5 meter kleurplezier was voor haar en haar vrienden en vriendinnen en niet voor vaders. Die had toch zeker zijn eigen boeken.