Een fotograaf in ruste die de hedendaagse fotografie en onze manier van kijken bekritiseert. In een negatieve bui denk je dan al snel aan Ria Visser die een schaatsevenement verslaat. Of om het even welke andere ex-topsporter die na het aan de wilgen hangen van de sportattributen, de overstap naar de televisiewereld heeft gemaakt en de kijker denkt te imponeren met diepe inzichten in de ziel van de sporter. Gelukkig ligt het bij ex-fotograaf Hans Aarsman net even anders.

Waar draait het om bij fotograferen? Dat is de hamvraag waar Hans Aarsman zich in het boek De Fotodetective mee bezighoudt. Het gaat Aarsman dan niet zo zeer om compositie of kleur of andere esthetische aspecten van de fotografie maar om het wezen van de fotografie. Wat bepaalt dat de ene foto geslaagd is en de andere juist weer niet?

Het eerste criterium dat Aarsman laat sneuvelen is die van de esthetiek. Met een mooie foto heb je alleen een mooi plaatje gemaakt. Niets mis mee, maar een dergelijke foto onderscheidt zich niet wezenlijk van een schilderij, tekening of aquarel. .