Het is één van de grootste misvattingen uit de personeels- en arbeidspsychologie die ondanks de vele bewijzen toch standhoudt: arbeidssatisfactie leidt tot een hogere productiviteit. Het beeld van deze onterechte relatie wordt ook in reclame uitgebuit. Breed lachende medewerkers van bedrijf X moeten de indruk wekken van tevreden en (dus) productieve medewerkers. Dit beeld wordt uitgedragen op TV en metershoge billboards. Er is geen ontsnappen aan. Maar ook de kleine ondernemer pikt graag een graantje mee van deze misconceptie. Neem bijvoorbeeld Larbi Laaraichi, de hoofdfiguur van de nieuwste aflevering in de reeks In almost every picture. Foto's van deze immer goedlachse Marokkaanse cameraman uit Fez prijken op de muren van zijn winkel. De boodschap is duidelijk: ik lach dus mijn werk is goed. En lachen doet hij.

Het concept van de reeks In almost every picture is eenvoudig: neem een hele reeks foto's waarin telkens één persoon of voorwerp op alle foto's centraal staat. Dat klinkt verraderlijk eenvoudig. Dat klopt ook, want naast dit overduidelijke ingrediënt, is er altijd sprake van een verborgen ingrediënt. Eén waarvan niet altijd direct duidelijk is wat het is. Zo ook niet bij dit twaalfde deel uit de reeks.

Het overduidelijke ingrediënt van deze, twaalfde aflevering van de reeks In almost every picture is de Marokkaanse cameraman Larbi Laaraichi. Zijn winkel in Fez is de uitvalsbasis van waaruit hij al vele jaren huwelijksreportages maakt. Op de wanden van zijn winkel prijst hij zichzelf aan. Niet door fantastische opnamen van de talloze liefdespaartjes die hij voor zijn lens heeft gehad, of de uitbundige familie en vriendenkring, nee, met foto's van zichzelf. Vanzelfsprekend met een brede glimlach. Want een lach verkoopt.

Veelal met een brede glimlach heeft hij telkens zijn camera in de aanslag. Wat hij voor de lens heeft is niet altijd duidelijk en wanneer dat wel duidelijk is, vraag je je af waarom. Zo zien we Larbi onder meer opnamen maken van en kroonluchter, een klok en een (plastic!) kamerplant. Het zijn waarschijnlijk de fijne kneepjes van het vak die mij als leek ontgaan.

Maar misschien komen we hiermee ook wel uit op het onbekende ingrediënt van deze, twaalfde aflevering van de reeks In almost every picture: een zekere onbeholpenheid. Ondanks de brede glimlach en de blitse videocamera's weet hij in zijn reclamefoto's telkens net de juiste toon te missen. Je gaat er onwillekeurig zelf ook van lachen. En zo, op een onbedoelde manier, werkt de reclame juist wel weer.

Erik Kessels (redactie en samenstelling)
In almost every picture #12
116 bladzijden
ISBN 9789070478377
Prijs € 25,-
Uitgegeven door KesselsKramer
Verschenen januari 2013